Zelfcompassie
Een onderzoek om het bestaande protocol voor compassietraining aan te passen voor mensen met een (visuele en) verstandelijke beperking.
Het onderzoek
Zelfcompassie gaat over lief zijn voor anderen en jezelf en heeft invloed op je psychisch welbevinden. Doel van dit onderzoek is het aanpassen van het bestaande protocol voor compassietraining voor mensen met een (visuele en) verstandelijke beperking. Daarvoor is getest of een vragenlijst die het resultaat van een compassietraining meet een betrouwbaar instrument is. En of deze vragenlijst geschikt is voor mensen met een (visuele en) licht tot matig verstandelijke beperking.
Het onderzoek is gehouden onder personen met een (visuele en) licht tot matig verstandelijke beperking met verschillende etnische achtergronden. Eerst ontvangt de deelnemer een informatiebrief en wordt gevraagd een toestemmingsverklaring in te vullen. Daarna ontvangt de deelnemer een link naar de vragenlijsten, die op een computer moeten worden ingevuld. Dit proces duurt ongeveer 1,5 uur. Een onderzoeker ondersteunt de deelnemer hierbij.
Daarnaast is er een grote steekproef gehouden onder volwassenen zonder bekende visuele en/of verstandelijke beperkingen om zelfcompassie beter te begrijpen en meer bewijs te verzamelen over de betrouwbaarheid van de vragenlijst die zelfcompassie meet.
Op dit moment worden de verzamelde data geanalyseerd.
Meer over onderzoek naar zelfcompassie kunt u lezen in het wetenschappelijke artikel “A Scoping Literature Review on Compassion-Focused Therapy for Individuals with Intellectual Disability.”
Samenwerkende partijen binnen dit onderzoek
De hoofdonderzoekers van dit onderzoeksproject zijn:
– Prof. Dr. P.S. Sterkenburg, Bijzonder Hoogleraar Vrije
Universiteit Amsterdam/Affect-us (foto links)
– Dr. Stefania Vacaru, Vrije Universiteit Amsterdam/Affect-us,
NYU Abu Dhabi (foto rechts)
– Prof. Dr. Petra Hurks, Maastricht University
Binnen dit onderzoek is samengewerkt met OnsTweedeThuis, Visio, Odion en Bartiméus.